8 november 2015
Ondanks de vele aanvallen in de rechtse pers, rechtse Joodse instellingen en een aankondiging van een tegendemonstratie mogen we spreken van een waardige en inspirerende herdenking.
Joden, moslims, christenen en ongelovigen waren samengekomen om te luisteren naar 3 prachtige toespraken en stemmige mooie muziek van het duo Smit&Vlaar.
Markha Valenta opende de herdenking met haar poëtische verhaal over scherven, glasscherven die kunnen snijden maar ook een spiegel kunnen zijn, een weerspiegeling.
Anya Topolski sprak over haar Oekraïense grootmoeder. In 1938 moest ze, zoals de meeste Jodinnen – volgens de racistische wet van 17 augustus die van toepassing was in Duitsland, Oostenrijk en Oost-Europa – de naam Sara toevoegen aan haar naam. En hoe tien dagen voor de Kristallnacht in 24 uur tijd bijna 20,000 Oost-Europese Joden werden gedeporteerd. En verder: Zowel de slachtoffers van antisemitisme als die van islamofobie – hier, maar ook in Israël en Palestina – zouden zich er meer bewust van moeten zijn dat ze beiden slachtoffer zijn van één en dezelfde partij – ‘het idee van Europa’. Dit verdient toelichting. En die geeft ze in haar betoog.
Na het prachtige Jiddische lied ‘Papirossn’, gespeeld door het duo Smit&Vlaar, ging de microfoon over naar Haneen Zoabi, de Palestijnse spreekster. De kern van haar betoog is: wat we moeten leren van vervolging van de Joden, is hoe we in gelijkwaardigheid samen kunnen leven.
De toehoorders waren diep onder de indruk en velen lieten dat merken met een traan. Een staande ovatie van enkele minuten onderstreepte het respect van het publiek voor de strijdbaarheid, de waardigheid en de onvermoeibaarheid van Haneen Zoabi. Wij waren vereerd als Platform met zulke prachtige spreeksters.